W społeczeństwie jest przekonanie, iż ażeby człowiek bywał szczęśliwy, musi mieć to, o czym marzy, i to najlepiej od razu. A faktycznie nie potrzebuje. A już z pewnością nie natychmiast. Szczęście różnie jest nadmieniane, przez pisarza J. Tuwima nazwane było nużącą strukturą cnoty. Obecnie się rozumuje z biernością. Cierpliwość nie posiada za bardzo dobrej prasy, a jednak czujemy jej niemożność. Za to zwyczajne oczekiwanie to nie bywa pewność siebie. To zdecydowanie pewna okoliczność niepowodzenia. Faktycznie możemy z sensem opowiadać o pewności siebie jako o mobilnym rozwoju, w jakim odoby kontrolują własną mobilność, znajdując właściwe sposobne tempo, nie za szybkie ani zbyt mozolne, a nie wyczekują, aż jakś osoba coś da lub przeznaczenie odda.

To bywa jak z wyrabianiem ciasta. Niekiedy trzeba zajrzeć do kuchenki, skontrolować temperaturę, zweryfikować patyczkiem, zobaczyć a także zdecydować, czy to już. Powinno się z tymże ciasteczkiem się komunikować. Ale popędzić się niczego nie można. Upiecze się, gdy będzie skończone.